آنژیوگرافی قلب یکی از روش های تشخیصی مهم برای بررسی وضعیت عروق کرونری و شناسایی انسداد های احتمالی است که پس از انجام آن نیاز به رعایت نکات خاصی برای حفظ سلامت بیمار وجود دارد.
پرسش بسیاری از بیماران این است که مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب چیست؟ در واقع رعایت توصیه های پزشکی پس از این عمل نه تنها به بهبود سریع تر کمک می کند بلکه احتمال بروز عوارضی مانند خونریزی، عفونت یا درد در محل تزریق را نیز کاهش می دهد.
در این دوران توجه به تغذیه مناسب، استراحت کافی و پرهیز از فعالیت های سنگین اهمیت بالایی دارد و در صورت بروز علائمی مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس باید فوراً به پزشک مراجعه شود. همچنین برای بررسی دقیق تر وضعیت قلب،نارسایی قلب و پیگیری نتایج می توانید به بهترین کلینیک قلب تهران مراجعه کنید تا روند بهبودی شما تحت نظر متخصصان ادامه یابد.

پس از انجام آنژیوگرافی قلب بیمار معمولاً برای چند ساعت تا یک شب در بیمارستان تحت نظر قرار می گیرد تا از بروز عوارض احتمالی مانند خونریزی، تغییر در ضربان قلب یا واکنش های دارویی جلوگیری شود. این مرحله از مراقبت در بیمارستان نقش حیاتی در اطمینان از ایمنی بیمار و ارزیابی عملکرد سیستم قلبی دارد.
پرستاران و پزشکان با دقت وضعیت عمومی علائم حیاتی و محل ورود کاتتر را بررسی می کنند تا در صورت مشاهده کوچک ترین نشانه ای از مشکل فوراً اقدامات لازم انجام گیرد. در ادامه با مهم ترین مراقبت های بعد از آنژیوگرافی قلب در بیمارستان آشنا می شویم.
یکی از اصلی ترین مراقبت ها پس از آنژیوگرافی بررسی دقیق محل ورود کاتتر در کشاله ران یا مچ دست است. پرستاران به طور منظم پانسمان را چک می کنند تا از عدم خونریزی یا نشت مایع اطمینان حاصل شود. در بسیاری از موارد از پانسمان فشاری برای جلوگیری از باز شدن مجدد رگ استفاده می شود. بیمار نیز باید تا زمان اجازه پزشک از خم کردن یا فشار آوردن به آن ناحیه خودداری کند تا روند ترمیم سریع تر و بدون خطر انجام شود.برای درمان می توانید به بهترین فوق تخصص نارسایی قلب در تهران مراجعه کنید.

در ساعات اولیه پس از آنژیوگرافی پرستاران به طور مرتب فشار خون، ضربان قلب، سطح اکسیژن و دمای بدن بیمار را اندازه گیری می کنند. این پایش مداوم به شناسایی زود هنگام هرگونه ناهنجاری مانند افت فشار، آریتمی یا تب کمک می کند. اگر تغییری در وضعیت بیمار مشاهده شود پزشک سریعاً برای بررسی بیشتر و انجام اقدامات اصلاحی وارد عمل می شود تا از بروز مشکلات قلبی جدی جلوگیری گردد.
پس از اتمام آنژیوگرافی بیمار باید برای مدتی معین به صورت مطلق استراحت کند به ویژه اگر ورود کاتتر از طریق کشاله ران انجام شده باشد. این استراحت معمولاً بین ۴ تا ۶ ساعت طول می کشد و هدف آن جلوگیری از باز شدن محل سوراخ رگ است. در این مدت بیمار باید پا را صاف نگه دارد و از چرخش یا بلند شدن بدون کمک پرهیز کند. پس از تأیید پزشک بیمار به تدریج می تواند حرکات سبک انجام دهد.
ماده حاجبی که در طی آنژیوگرافی برای مشاهده عروق استفاده می شود باید پس از عمل از بدن دفع گردد. برای این منظور پزشکان معمولاً توصیه می کنند بیمار مقدار زیادی مایعات (معمولاً آب) بنوشد تا کلیه ها بتوانند سریع تر این ماده را از بدن خارج کنند. در بیمارستان معمولاً تزریق سرم نیز ادامه دارد تا فرآیند سم زدایی از بدن کامل شود و خطر آسیب کلیوی کاهش یابد.
از آنجا که در فرآیند آنژیوگرافی از ماده حاجب استفاده می شود بررسی عملکرد کلیه ها یکی از مراقبت های مهم بیمارستانی پس از عمل است. پزشکان معمولاً آزمایش های خونی برای اندازه گیری کراتینین و اوره انجام می دهند تا اطمینان حاصل شود کلیه ها به درستی در حال دفع ماده حاجب هستند. در برخی بیماران به ویژه افراد مسن یا مبتلا به دیابت ممکن است نیاز به تزریق سرم یا داروهای محافظ کلیه وجود داشته باشد تا از بروز نارسایی کلیوی جلوگیری شود.

درد خفیف در محل ورود کاتتر پس از آنژیوگرافی طبیعی است اما در بیمارستان پرستاران وضعیت بیمار را بررسی کرده و در صورت نیاز مسکن تجویز می کنند. علاوه بر این محل ورود سوزن یا کاتتر باید همواره تمیز و خشک نگه داشته شود تا احتمال بروز عفونت کاهش یابد. استفاده از پانسمان استریل، تعویض به موقع آن و رعایت بهداشت فردی از مهم ترین اقداماتی است که در این مرحله انجام می شود.
در ساعات ابتدایی بعد از آنژیوگرافی پرستاران سطح هوشیاری، تنفس و واکنش های عصبی بیمار را ارزیابی می کنند. گاهی اوقات ماده حاجب می تواند موجب احساس گرما، سرگیجه یا تهوع شود که با مراقبت های دقیق و تزریق سرم کنترل می گردد. این ارزیابی ها کمک می کند تا هرگونه واکنش حساسیتی یا اختلال عصبی به سرعت شناسایی شده و اقدامات لازم انجام شود.
پس از آنژیوگرافی ممکن است پزشک داروهای ضد پلاکت، رقیق کننده خون یا کنترل کننده فشار تجویز کند. در بیمارستان میزان اثرگذاری این داروها بر بدن بیمار به دقت بررسی می شود تا از خونریزی بیش ازحد یا لخته شدن مجدد خون جلوگیری گردد. گاهی نیاز است دوز داروها بر اساس نتایج آزمایش ها و واکنش بدن تنظیم شود تا تعادل مناسبی میان ایمنی و اثربخشی داروها برقرار گردد.
در آخرین مرحله زمانی که پزشک از وضعیت پایدار بیمار اطمینان حاصل کند دستور ترخیص صادر می شود. قبل از خروج پرستار یا پزشک دستورالعمل های کاملی در مورد نحوه مراقبت در منزل، تغذیه مناسب، زمان مصرف داروها و محدودیت های حرکتی ارائه می دهد. همچنین تأکید می شود بیمار تا چند روز از رانندگی، برداشتن اجسام سنگین یا دوش آب داغ پرهیز کند و در صورت بروز هرگونه درد یا خونریزی فوراً به مراکز درمانی مراجعه نماید. این مرحله پایانی تضمین کننده تداوم مراقبت صحیح و پیشگیری از بازگشت به بیمارستان است.

پس از ترخیص از بیمارستان دوره مراقبت خانگی اهمیت ویژه ای پیدا می کند زیرا بدن هنوز در حال بازگشت به وضعیت طبیعی است و کوچک ترین سهل انگاری می تواند روند بهبودی را به تاخیر بیندازد. در این مرحله هدف کمک به ترمیم کامل رگ ها، بازسازی توان بدنی و پیشگیری از عوارض قلبی است.
مراقبت بعد از آنژیوگرافی قلب در منزل بیشتر شامل پایش وضعیت عمومی بدن، رعایت توصیه های تغذیه ای و ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی است تا عملکرد قلب به حالت پایدار بازگردد. در ادامه با چند مورد از مهم ترین مراقبت های خانگی که با مراقبت های بیمارستانی تفاوت دارند آشنا می شویم.

پس از بازگشت به منزل کنترل منظم فشار خون و ضربان قلب از ضروری ترین اقدامات است. بسیاری از بیماران پس از آنژیوگرافی ممکن است با نوسانات فشار یا تپش قلب روبه رو شوند. استفاده از دستگاه فشار خون خانگی و ثبت نتایج روزانه به بیمار و پزشک کمک می کند تا هر گونه تغییر غیر طبیعی به سرعت شناسایی شود. اگر فشار خون بیش از حد بالا یا پایین باشد باید بدون تاخیر با پزشک تماس گرفته شود تا از بروز حملات قلبی یا سرگیجه جلوگیری شود.
خواب کافی و آرام یکی از کلید های اصلی بهبود پس از آنژیوگرافی است. استرس، اضطراب و خستگی می توانند باعث افزایش فشار بر قلب شوند. بیمار باید حداقل ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه با محیطی آرام و بدون صدا داشته باشد.
خواب نیم روزی کوتاه نیز می تواند به ترمیم سریع تر بدن کمک کند. در صورت وجود بی خوابی یا اضطراب باید با پزشک مشورت شود تا راه کارهای غیر دارویی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن معرفی گردد.
یکی از مراقبت های مهم پس از ترخیص خود داری از رانندگی و سفرهای طولانی مدت در هفته اول است. حرکت طولانی مدت می تواند باعث فشار بر محل ورود کاتتر شود و احتمال تورم یا باز شدن زخم را افزایش دهد. بیمار باید تا زمانی که پزشک اجازه دهد از رانندگی خود داری کرده و در صورت نیاز به جابه جایی از فردی دیگر برای همراهی کمک بگیرد.
تجربه آنژیوگرافی ممکن است برای بسیاری از بیماران استرس زا باشد به همین دلیل مراقبت روانی در منزل اهمیت زیادی دارد. انجام فعالیت هایی مانند گوش دادن به موسیقی آرام، تمرین تنفس عمیق و حضور در کنار خانواده می تواند به کاهش اضطراب کمک کند. اگر بیمار احساس افسردگی یا نا امیدی دارد بهتر است با روان درمانگر یا پزشک مشورت کند زیرا سلامت روان در عملکرد بهتر قلب نقش مستقیم دارد.
مراجعه منظم به پزشک پس از ترخیص بخشی از مراقبت خانگی محسوب می شود. حتی در صورت احساس بهبودی پیگیری های پزشکی نباید قطع شوند زیرا برخی مشکلات قلبی ممکن است بدون علامت باشند. در این جلسات پزشک معمولاً نوار قلب، فشار خون و سطح کلسترول را بررسی کرده و در صورت نیاز تنظیمات دارویی انجام می دهد. رعایت دقیق زمان ویزیت ها به پیشگیری از عوارض بلند مدت کمک می کند.

یکی دیگر از مراقبت های ویژه در منزل کنترل وزن و بازگشت تدریجی به فعالیت های روزانه است. اضافه وزن می تواند فشار زیادی بر قلب وارد کند. پس از تأیید پزشک بیمار می تواند با پیاده روی های کوتاه و سبک شروع کند و به مرور زمان مدت و شدت فعالیت را افزایش دهد. ورزش سبک نه تنها باعث بهبود گردش خون می شود بلکه خلق وخو و انرژی بیمار را نیز تقویت می کند.
ترک کامل سیگار و پرهیز از مصرف الکل از مهم ترین مراقبت های پس از آنژیوگرافی در خانه است. نیکوتین و الکل می توانند روند ترمیم عروق را مختل کرده و احتمال انسداد مجدد را افزایش دهند.
استفاده از روش های ترک تدریجی یا مشاوره با متخصص ترک اعتیاد می تواند در این مسیر بسیار موثر باشد. حفظ این عادت سالم تأثیر قابل توجهی بر سلامت قلب و کاهش احتمال انجام مجدد آنژیوگرافی دارد.
پس از انجام آنژیوگرافی قلب بیشتر بیماران بدون مشکل خاصی دوران نقاهت را پشت سر می گذارند اما در برخی موارد ممکن است علائمی ظاهر شوند که نشانه بروز عارضه یا مشکل جدی در بدن باشند.
آگاهی از این علائم هشداردهنده اهمیت زیادی دارد زیرا تشخیص و مراجعه سریع به پزشک می تواند از بروز عواقب خطرناک مانند سکته قلبی، خونریزی شدید یا نارسایی کلیوی جلوگیری کند. در ادامه با مهم ترین علائمی که پس از آنژیوگرافی نیاز به تماس فوری با پزشک دارند آشنا می شویم.
وجود تب یا لرز پس از چند روز از انجام آنژیوگرافی معمولاً نشانه عفونت است. این عفونت ممکن است در محل ورود کاتتر یا در جریان خون ایجاد شده باشد. دمای بدن بالای ۳۸ درجه سانتی گراد همراه با ضعف و بی حالی، از علائم هشدار دهنده محسوب می شود. در چنین مواردی باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود تا با انجام آزمایش و تجویز آنتی بیوتیک مناسب از گسترش عفونت جلوگیری شود.
اگر بیمار دچار تنگی نفس، خس خس سینه یا احساس سنگینی در ناحیه قفسه سینه شود ممکن است مایع در اطراف قلب یا ریه ها تجمع یافته باشد. این وضعیت می تواند خطرناک باشد و نیاز به بررسی فوری توسط پزشک دارد. گاهی تنگی نفس همراه با سرفه خشک یا ورم در پاها مشاهده می شود که ممکن است نشانه نارسایی قلبی باشد. مراجعه به اورژانس در این شرایط ضروری است.
اگر پس از آنژیوگرافی بیمار احساس درد، بی حسی، کرختی یا سردی در پا یا دست (محل ورود کاتتر) داشته باشد ممکن است جریان خون در آن ناحیه مختل شده باشد. این وضعیت در اثر تشکیل لخته یا آسیب عروقی ایجاد می شود و در صورت بی توجهی می تواند منجر به آسیب دائمی بافت شود. تماس فوری با پزشک برای ارزیابی وضعیت عروق در این موارد حیاتی است.
تیره شدن یا کبودی گسترده پوست در اطراف محل تزریق و تورم غیر طبیعی پا یا دست می تواند نشانه نشت خون به بافت ها یا التهاب عروق باشد. اگر این تغییر رنگ با احساس درد یا گرمی موضعی همراه باشد احتمال لخته یا عفونت وجود دارد. در چنین حالتی باید بلافاصله پزشک در جریان قرار گیرد تا از پیشرفت مشکل جلوگیری شود.

